بررسی استحکام باند برشی کامپوزیت به فلزات غیرقیمتی با آماده سازی های سطحی مختلف۱

زمینه و هدف:در ترمیم های فلزی- سرامیکی غالباً شکستگی اتفاق می افتد. با توجه به هزینه بر بودن و صرف وقت زیاد برای ساخت مجدد، بهتر است این شکستگی ها ترمیم شود. مطالعه حاضر با هدف ارزیابی اثر عوامل شیمیایی مختلف برای آماده سازی سطحی فلزات غیرقیمتی جهت باند به کامپوزیت انجام شد. در این مطالعه استحکام باند برشی کامپوزیت به آلیاژ غیرقیمتی توسط 4 سیستم باندینگ با باند فلز-سرامیک مورد مقایسه قرار گرفت.روش بررسی: در این مطالعه تجربی آزمایشگاهی، 50 عدد دیسک مسطح از آلیاژ غیرقیمتی ni-cr-be (silvercast, fulldent) ریخته و توسط کاغذ سیلیکون کارباید شماره 120،400 و 600 به ترتیب پالیش و به 5 گروه 10 تایی تقسیم شدند. در گروه 1 یا کنترل بر روی فلز، پرسلن فلدسپاتیک (ceramco2, dentsply ceramco) به کار رفت. بقیه نمونه ها به مدت 15 ثانیه توسط ذرات اکسید آلومینیوم 50 میکرونی تحت فشار 35 psiسندبلاست شده و برای 5 ثانیه با آب شسته و توسط هوای فشرده خشک شدند. گروه های 2، 3، 4 و 5 به ترتیب سیستم های باندینگ all-bond2(bisco)، ceramic primer (3m)، metal primer ii (gc) وpanavia f2 (kuraray) را دریافت نمودند. کامپوزیت اپکfoundation opaque و به دنبال آن کامپوزیت هیبرید gradia direct روی سطح فلز آماده شده قرار گرفت و هر کدام جداگانه توسط نور پلیمریزه شد. نمونه ها در آب مقطر ºc37 به مدت یک روز نگهداری و سپس برای 1000 چرخه ( ºc5-55) ترموسایکل شدند و سپس تحت آزمون استحکام باند برشی قرار گرفتند. نحوه شکست نمونه ها توسط استریومیکر.وسکوپ با بزرگنمایی 10 برابر برای ارزیابی نوع شکست بررسی شد. آزمون آماری anova و tukey&apos;s hsd بر روی داده ها انجام شد.یافته ها: متوسط استحکام باند برشی در گروه فلز-سرامیک 2 6 /38 مگاپاسکال، گروه all-bond285/2 06/17 مگاپاسکال، گروه ceramic primer 2/1 72/14 مگاپاسکال،، metal primer ii 2/2 04/19 مگاپاسکال، و گروه panavia f2 1/2 37/21 مگاپاسکال بود. گروه کنترل به طور معنی داری استحکام باند بالاتری نسبت به بقیه گروه ها ایجاد نمود (001/0p<). استحکام باند گروه panavia f2 به طور معنی دار از all-bond 2 و ceramic primer بیشتر بود (05/0p<)، ولی با metal primer ii تفاوت معنی دار نداشت. استحکام باند گروه metal primer ii به طور معنی داری از ceramic primer بیشتر بود (05/0p<)، ولی با all-bond2 تفاوت معنی دار نداشت. نتیجه گیری: بر مبنای نتایج این مطالعه مطمئن ترین درمان شکستگی ترمیم های فلز- سرامیک تعویض پرسلن در شرایط ایده آل است. در صورت عدم امکان، استفاده از سمان های رزینی چسبنده حاوی فیلر و منومرهای فسفاته (به خصوص mdp) مانند panavia f2 جهت چسبندگی کامپوزیت به آلیاژهای غیرقیمتی توصیه می شود.